Kurator: Barbara Matysek - Szopińska
Wystepują:
Maryla Trokowska Ala Dąbek Danka Zdrenka Jan Wojciechowski Łucja Podlewska Gienia PŁaczek Ula Chałubek Jasiu Cieślik Jurek Podlewski Edmund Bindek Bogdan Dąbrowski Janusz Okoński Krystyna Lama Szydłowska Justyna Kalbarczyk Ada Mielke Klaudia Pioch Pamela Borkowska Edyta Radke Kinga Szopińska Hubert Mielke Anna Kozub Dorota Chajzer Zbigniew Kozub Szymon Szopiński Henryk Szopiński Mikołaj Mikołajczyk
Premiera spektaklu: 8 września 2016r. godz.19:00 - Dom Polski w Zakrzewie
Bajka o Ognistym Ptaku, Kościeju Nieśmiertelnym, latającym dywanie, jajkach złotych i butach za oknem.
I niebo stało się czerwone, a na nim ukazał się płonący ptak. Konstrukcji stalowej, zimnej. Sprawiał wrażenie zgoła odpychające, zrobiony z siatki ogrodowej. Cały pokryty był pociętym w drobne paski, 40 letnim atłasowym obrusem w kolorze brudnego złota. Z jego majestatycznego kurzego kupra wyrastało dożynkowe zboże, przyprószone złotym pyłem. Zamiast niebezpiecznych pazurów zespawane miał bieguny od fotela,
w którym tak ochoczo bujały się nasze babcie i dziadkowie. Był ogromny i majestatyczny. Był niemy a jednak wprowadzał niepokój i napędzał do obłędnego podniecenia. Tańczył. Przyleciał znikąd a jego potęga paraliżowała.
Kościej Nieśmiertelny nie zrobiony z niczego, jego stan jest płynny i ulotny, bliżej nieokreślony. Jeśli już przybiera jakikolwiek kształt jest wychudzony, brzydki, zły. Najczęściej drzemie, przyczajony z tyłu głowy,
w której mieszka, lub sercu, które ukrywa poza nieistniejącym ciałem. Jest nieśmiertelny i w żaden sposób zabić się nie pozwoli, nie odnalazłszy wpierw i nie zniszczywszy jego serca. Jest zamkniętym w jajku ( może złotym ? ) stereotypem, który majaczy i kołacze ludzkie myśli. Dyskryminuje ludzi ze względu na wiek. Dotyka ludzi starych, postrzeganych jako niepotrzebnych i mniej wartościowych. Kościej Nieśmiertelny lubi otaczać się licznymi skarbami. W jego posiadaniu jest woda życia, która leczy rany a potrzebującym daje nadzieję.
Stereotypy dotyczące ludzi starszych krzywdząco wpływają na ich społeczne funkcjonowanie. Starość wiąże się w nich z niesprawnością psychiczną i fizyczną, podatnością na choroby, biedą, niezadowoleniem, konserwatyzmem poglądów i nawyków, skłonnością do pouczania innych, zaniedbaniem i pesymizmem. Starzy ludzie postrzegani są jako osoby pozbawione energii, depresyjne, wątłe. Uznaje się ich za przesadnie religijnych, stetryczałych złośliwców. Wytyka się im, że są odludkami i unika się ich, by nie zarazić się zniechęceniem. Stanowią kłopot. Żyją przeszłością.
Dawno, dawno temu, kiedy byłam małą dziewczynką, buty wystawiałam za okno, marząc, że jedząc kogel-mogel, zobaczę z latającego dywanu, piękny, kolorowy, świat. Zaczarowany. Dzisiaj kolor mają już tylko tabletki, żółta na ciśnienie, zielona na wątrobę, czerwona na serce.
Spektakl pokazano:
relacja w TVP3 Poznań - Teleskop
Poniżej zdjęcia autorstwa Piotra Brzezinskiego
Projekt współfinansowany przez Samorząd Województwa Wielkopolskiego.
